зиқӣ
Тоҷикӣ
[вироиш]
|
Исм |
зиқӣ
Матн
[вироиш]- Дилтангиро метавонанд ба набудани донистанд, аз он чӣ ба кор меоянд сабаби, ё аз тарафи натавонистани шахс барои чидани ва қудрати интихоб бар он чӣ ӯ фикр дуруст аст, ки дар як нуқтаи, ки дар он барои муддати дароз ҷамъ хоҳиши ба бармеангезад, ки ба чизи дигар ё он зарур мешуморад, тавлид муносибати беқувват аст, ё ба таназзул инфиродӣ.
- Эҳсоси дилтангиро метавонад якчанд маротиба дар як рӯз ва ин хосиятҳои сурат ва метавонад як шахс боиси ба амал тези, ки худдорӣ намекунад, ё фақат табоҳ дур кардани кореро дар бораи вазъи ё ба пайдо касе ё чизе нав ба дар доираи «ҷаҳон мувозии» худ мутақобила.
Хам кардан
[вироиш]шаклҳои предикативӣ аз ҷинси мардона
| ягона | ҷамъ | |
|---|---|---|
| шахси 1 | зиқӣам (am) | зиқӣем (em) |
| шахси 2 | зиқӣӣ (ī) | зиқӣед (ed) |
| шахси 3 | зиқӣ аст (ast) | зиқӣанд (and) |