Ҷаҳиш ба мӯҳтаво

боб

Аз Wiktionary

Тоҷикӣ

[вироиш]

Боб 1

[вироиш]

Боб (باب)

Сифат

шоиста, лоиқ, сазовор, муносиб, мувофиқ, дархӯр; соз, хуб ◆ З-ин ҷаҳон фирқаи шаётинанд, Ки чу иблис боби нафринанд. Мирзо Абулқодири Бедил

Нигаред

[вироиш]
  1. боби дандон
  2. боб кардан
  3. боб шудан
  4. боб карда задан

Боб 2

[вироиш]

Боб (باب)

Исм

Маънӣ

[вироиш]
  1. кит. падар ◆ Як аз дигар истод он гоҳ дур: Пур аз дард бобу пур аз ранҷ пур. Абулқосим Фирдавсӣ
  2. кит. падари падар, ҷад ◆ Як бор табъи одамиён гиру мардумон, Гар одам аст бобату фарзанди бобакӣ. Асадӣ

Боб 3

[вироиш]

Боб (باب) (арабӣ)

Исм

  1. дар, дарвоза, дари хона ◆ Ҳаёти Саъдӣ он бошад, ки бар хоки дарат мирад, Даре дигар намедонам, макун маҳрум аз ин бобам. Саъдии Шерозӣ
  2. маҷ. даҳани зарф ◆ Кӯза, ки борик бувад боби вай, З-ӯ ҳама борик равад обу май. Хусрави Деҳлавӣ
  3. калонтарин қисми китоб, ки ба фаслҳои алоҳида ҷудо мешавад ◆ Ин равзаи ризо ва ҳадиқаи улё чун биҳишт ба ҳашт боб иттифоқ афтод. Саъдии Шерозӣ
  4. бора, хусус; ҷиҳат; ваҷҳ ◆ Маро бо ту бад-ин боб тоб нест, Ки ту роз беҳ аз ман ба сар барӣ. Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ

Нигаред

[вироиш]
  1. дар боби
  2. аз ҳеҷ боб

Боб 4

[вироиш]

Боб (باب)

Исм

  1. роҳ, тариқ, тавр ◆ Дилам, ки ишқ бар ӯ сад дари бало бикушод, Рухи умед натобад ба ҳеч боб аз ту. Абдураҳмони Ҷомӣ

Манбаъ

[вироиш]
  • ФАРҲАНГИ ТАФСИРИ ЗАБОНИ ТОҶИКӢ (иборат аз 2 ҷилд). Зери Таҳрири НАЗАРЗОДА С., Сангинов А., Каримов С., М.Ҳ. Султон — Душанбе 2008